به گزارش سرویس فرهنگی قزوین خبر، صبح پاییزی دلپذیری است؛ کمی خنک با آفتابی که نمی گذارد خیلی سرما را حس کنی.

به ساختمان فرهنگسرای شهرداری قزوین که می رسم ماشین های پارک شده نسبتا زیادی را میبینم که نشان می دهد چیزی تا شروع برنامه نمانده است.

از پله های اصلی فرهنگسرا که بالا می روم، تابلوی عنابی رنگ کنار گلدان اولین چیزی است که توجه ام را بعد از ورود به ساختمان به خود جلب می کند؛ تابلویی که شروع دوره را از ساعت 9 صبح سیزدهم آذر ماه اعلام می کند.

با توجه به اینکه برنامه برای روزهای آخر هفته تدارک دیده شده، انتظار می رود استقبال نسبتا خوبی انجام شود اما از سوی دیگر مردم این شهر چند روزی بیشتر نیست که عنوان شبکه فعالان فرهنگی قزوین را با نام اختصاری شفق شنیده اند آن هم فقط یک عده شان؛ آن دسته از دانشگاهیان و حوزویان و کمی هم هیئتی ها.

وارد سالن انتظار فرهنگسرا که می شوم کاغذهای رنگی علامت گذاری شده بر زمین، مسیر برگزاری دوره را نشان می دهد. روی اولین پله ی داخل ساختمان، کاغذ سفید بزرگی نصب شده است، با یک فلش بر آن و سه کلمه ای که هدایتی است به سمت دوره “بفرمایید نکات مدیریتی”

بعد از طی پله های نه چندان طولانی به پاگرد نسبتا بزرگی می رسم که میزهای ثبت نام و دریافت هزینه آنجا قرار داده شده است.

خانم و آقای جوانی با خوشامدگویی به سمت محل پذیرش راهنمایی ام می کنند.

سمت چپ پاگرد خانم های مسوول ثبت نام در حال پذیرش دانش پژوه ها هستند و کمی آن طرف تر چند آقای جوان که همین مسوولیت را در بخش آقایان بر عهده دارند.

پنجره های سرتا سری و بدون پرده ی پاگرد، دریچه ی خوبی برای تماشای فضای سبز زیر ساختمان است، دریچه ای که نور خورشید را در سالن پخش کرده و گرمایش سرمای پاییزی را از تن بیرون می کند.

مسوولین ثبت نام با حوصله و خوش رویی مراحل پذیرش را انجام  می دهند؛ یکی از آن ها می گوید:

“می توانید با ثبت نام بدون هزینه وارد سالن شوید و اگر تمایل به دریافت مدرک تخصصی دوره را دارید مبلغی بپردازید”

هزینه دریافت مدرک را می دهم و بعد از گرفتن کارت ورود، به طرف راهرویی می روم که به سالن برگزاری ختم می شود؛ خانم و آقای جوان دیگری با کاغذهایی در دست در سالن ایستاده اند؛ کاغذهای نظرسنجی را که به دستم می دهند تاکید می کنند که به دقت به سوال ها جواب دهم و کمی از دغدغه های فرهنگی ام را بنویسم.

بعد از راهنمایی های لازم برای پر کردن فرم ها بالاخره وارد سالن برگزاری دوره می شوم.

سالنی نه خیلی بزرگ، نه خیلی کوچک؛ با صندلی های پله کانی و فضایی که نیمه روشن است. خانم ها سمت چپ سالن و آقایان سمت راست، نزدیک به در ورود و خروج نشسته اند.

با توجه به اینکه هنوز دقایقی به شروع برنامه مانده جمعیت نسبتا خوبی سالن را پر کرده است؛ روی اولین صندلی خالی می نشینم و حالا توجهم به سمت سکوی برگزاری جلب می شود، سکوی نورپردازی شده با تابلوی نسبتا بزرگی که “دوره های تخصصی راهی نو” بر آن حک شده است. یک میز و صندلی و تخته ای کمی آن طرف تر برای نوشتن استاد.

برنامه با چند دقیقه تاخیر آغاز می شود به رسم معمول اکثر برنامه ها !

قرائت قرآن، پخش کیلیپ و صحبت های مجری که از محوریت دوره ها می گوید و برنامه های شبکه فعالان فرهنگی استان.

این اولین دوره از مجموعه دوره های تخصصی ” راهی نو” است که به همت مجموعه ی فرهنگی “شفق” برگزار می شود، دوره ای با هماهنگی موسسه ی “طلوع حق” که با اجرای برنامه های محتوایی، معرفتی و مهارتی در عرصه فکر و اندیشه، سیاست و تاریخ و فرهنگ و هنر هدف گسترش افق اندیشه، تربیت فرهیختگان  و فعالان فرهنگی و متخصصین عرصه های مختلف را دنبال می کند.

صبح پنج شنبه با سخنرانی دکتر منصوری با محوریت نکات مدیریتی در راه اندازی مجموعه های فرهنگی خودجوش انجام می شود.

ساعت که به ظهر نزدیک می شود اتمام اولین دوره اعلام می گردد و دانش پژوه ها با لبخند و گفت و گوهایی که حاصل از شنیده های دوره است از سالن خارج می شوند و این ها نشان از رضایتشان از محتوا و صحبت های اولین دوره است.

پذیرایی در همان پاگرد انجام می شود؛ حالا نور آفتاب فضای بیشتری را احاطه کرده و خانم ها و آقایانی که در پرتواش نوشیدنی داغشان را می نوشند در حالی که مسوولین برگزاری را آماج سوال های خود قرار داده اند از معرفی شفق و محتوای دوره های بعد گرفته تا دریافت مدرکشان !

صدای اذان همهمه ها را می کاهد و جمعیتی که حالا پاگرد را به سمت نمازخانه و یا مسجد پشت فرهنگسرا ترک می کنند.

با دو ساعت فاصله دومین دوره با عنوان نکات مدیریتی در فعالسازی، تثبیت و توسعه تشکل های دانشجویی با تدریس استاد رضا خلیلی آغاز می شود.

صحبت ها پیرامون فعالیت های فرهنگی، فتح مسجد و راهکارهای جذب حداکثری مردم در مساجد انجام می شود.

نزدیک غروب برنامه خاتمه می یابد در حالی که سالن را ترک می کنم خانم و آقایانی را می بینم که هنوز پر از سوال هستند و گرد استاد را گرفته اند.

هنگام خروج با سوال از یکی از مسوولین برگزاری از ساعت شروع دوره بعد مطمئن می شوم و سالن را تا فردا، صبح جمعه، 14 آذر برای شرکت در سومین دوره با عنوان سیری در اندیشه ها و عملکرد انجمن حجتیه و تدریس استاد رضا اکبری آهنگر ترک می کنم.

جمعه، روز خانواده و استراحت است اما با این حال کسانی در سالن نشسته اند که می شود دغدغه ی انتظار و ظهور را در چشمانشان دید و مسلما کسانی که تفریح یک روز خود را برای شرکت در این دوره کنار گذاشته اند می توانند مخاطبین خوبی برای استاد باشند که تا غروب جمعه از ظهور و تاریخچه و فعالیت های انجمن حجتیه سخن گفت.

و در آخر، دوره با پرسش های شرکت کننده ها و پاسخ های استاد به پایان رسید و سالن را ترک می کردم در حالی که کوله بار مسوولیت و تکلیف را بر دوش های خود حس می کردم و تماشای افرادی دغدغه مندتر از من که هنوز پیرامون استاد را برای دریافت پاسخ به پرسش هایشان گرفته بودند.